As I walked to my house that night, the wind blew hard….it’s habagat! I knew immediately there is an approaching storm in the Pacific.
I climbed up the house and got in the terrace….there’s a chill in the air…and a familiar scent.
Heto na naman, umiikot ulit ang buhay.
May mga bagay na mauulit uli dahil hindi natutunan.
May mga bagay na bumabalik ulit matapos mawala, dahil hindi nabigyang halaga dati.
May mga bagay na nagbabalik alaala kahit nalimutan na, dahil hindi natutong magpatawad at magbagong buhay.
As I turned my eyes along the bay lined with ships…their lights reminded me of a prayer I dearly made last year to God. I can’t help but cry a bit….oh it was a beautiful night!
Totoo.
Hindi ito ang panahon ng paghahanap. Panahon ito ng paghihintay.
Hindi ito ang panahon ng pagwawalang bahala. Panahon ito ng pagbibigay halaga sa mga bagay at taong meron tau.
Hindi ito ang panahon ng pagkalugi. Ito ang panahon ng pag iipon.
Hindi ito ang panahon ng paghahari ng sarili. Ito ang panahon na Dios naman ang maghari sa atin.
Anong klaseng panahon ang nakauso sa aking buhay ngayon? Mga bagay na kahangahanga at kagila-gilalas!
Season of wonderful things!
No comments:
Post a Comment